poniedziałek, 4 marca 2013

Tengen Toppa Gurren Lagann

Dzisiaj parę słów o moim animowanym odkryciu roku (jak na razie). Trochę czasu minęło odkąd obejrzałem ten serial i chyba wkręciłem się nieco w fanboystwo (jeśli w ogóle istnieje taki termin). Nad moją głową wisi wielka reprodukcja poniższej grafiki (dzięki raz jeszcze Madziu), na komórkowej tapecie też wdzięcznie pręży się Yoko, a wczoraj obejrzałem pierwszą z pełnometrażówek - będącą w przeważającej części streszczeniem połowy serialu - i nadal mi się podobało. Kiedyś mi przejdzie, ale do tego czasu ma facjata będzie się niezmiennie cieszyć na widok np. takich pierdółek.


Tengen Toppa Gurren Lagann to w największym uproszczeniu anime o wielkich robotach. Stworzył je słynny Gainax, więc nietypowe podejście do oklepanego tematu nie powinno nikogo dziwić. Ci, którzy spodziewają się powtórki z Neon Genesis Evangelion, mogą się jednak srodze zawieść. Tym razem religijne i filozoficzne motywy zostały zawieszone na kołku, a ich miejsca zajęła bezpretensjonalna rozrywka, na którą składa się masa humoru i drugie tyle nawalanki, a skali wydarzeń rozgrywających się na ekranie nie oddaje nawet mocno wyświechtany przymiotnik "epicki".

Akcja rozpoczyna się w momencie, kiedy wioskę głównych bohaterów atakuje Gunmen, czyli olbrzymi robot bojowy, wyglądający jak głowa z kończynami, pilotowany przez zwierzoczłeka. Chłopaki całe swe dotychczasowe życie spędzili pod ziemią (bo w świecie opowieści właśnie tutaj jest miejsce ludzi), więc kiedy tylko trafia się okazja na wydostanie się na powierzchnie, biorą sprawy w swoje ręce. Przy pomocy Yoko (czerwonowłosa kwintesencja tego, co macie na myśli, kiedy słyszycie określenie "bohaterka anime") i małego Gunmena, odkopanego przez jednego z nich, pokonują przeciwnika i rozpoczynają nowy etap swego żywota. Dołączają do załogi walczącej z Gunmenami, a Kamina (starszy z bohaterów) zdobywa mecha, który z czasem zacznie się łączyć z robotem Simona (młodszy bohater, który prowadzi małego Gunmena) w tytułowego Gurren Laganna, w wyniku czego rozwałka na ekranie nabierze niebotycznych rozmiarów. Z czasem ta dwójka wraz z Yoko, mechanikiem Leeronem, i wieprzokretem Bootą wyruszają na wyprawę, podczas której skompletują Dai Gurren Brygadę, pokonają głównego złego i jego świtę, a potem... A potem wszystko zacznie się na nowo - tyle, że zagrożenie będzie mieć tym razem prawdziwie kosmiczne rozmiary.

Serial składa się z 27 odcinków. Pierwsza połowa kończy się po 15, następnie jeden odcinek zarezerwowano na streszczenie dotychczasowych wydarzeń, a epizody od 17 do 27 to opowieść rozgrywająca się po siedmiu latach, które minęły od pokonania Lorda Genome (młodzi herosi dojrzeli, dzieci dorosły, a ludzkość w niesamowitym tempie nadrobiła cywilizacyjne braki, będące skutkiem wieków egzystencji pod ziemią). Oprócz tego powstały dwa filmy pełnometrażowe, streszczające fabułę serialu (acz co nieco w nich pozmieniano) i zbiór teledysków pt. Gurren Lagann Parallel Works (do znalezienia na youtube).

Tengen Toppa Gurren Lagann to zwariowana jazda bez trzymanki. Od pierwszych minut uderza w niej niewybredny humor oraz spora dawka przemocy. Bohaterowie są różnorodni, a przy tym przerysowani do granic możliwości, natomiast roboty bojowe mają wygląd, który odrzuci konserwatywnych miłośników gatunku. Jeśli chcecie przekonać waszych znajomych, że anime to nie tylko głupkowate gagi, przemoc, fabuła nietrzymająca się kupy i dużo cycków, to nie puszczajcie im tego anime. Jest w nim bowiem wszystko, o czym myśli laik, kiedy słyszy o japońskiej animacji. Ba, jest tego tutaj tyle, że nawet ktoś, kto widział coś więcej niż Czarodziejkę z księżyca, będzie w głębokim szoku. Wszystko tu jest spektakularne. Bohaterowie wykrzykują nazwy ataków, roboty stają się coraz większe (w końcówce serialu już właściwie nie wiadomo w ilu robotach siedzi bohater, bo jeden znajduje się w drugim niczym ruskie matrioszki), zaś plan wydarzeń przenosi się z podziemi na powierzchnię planety, następnie w przestrzeń kosmiczną, a wreszcie zahacza o kilka wymiarów. Nie ma jednak problemu, którego nie mógłby rozwiązać Simon i jego niezawodne wiertło (sic!). Bo wszystko tutaj obraca się wokół teorii spiralności. Ludzie jako istoty spiralne posiadają niezwykłą moc, które ma się stać przyczyną ich zguby. Największe pokłady tej mocy drzemią właśnie w Simonie, a ich widzialnym znakiem są kolejne, coraz większe wiertła wyrastające z Gurren Laganna. Brzmi to wszystko niezbyt mądrze i takie jest w istocie, ale sposób w jakie zostało przedstawione nie pozwala się od tego serialu oderwać.


Oprawa Tengen Toppa Gurren Lagann po prostu urzeka. Animacja jest doskonała, muzyka również, a początkowo dziwaczne Gunmeny szybko okazują się prawdziwym powiewem świeżości w skostniałym światku anime o mechach. Doskonale wypadają również bohaterowie - nie tylko pod względem wyglądu, ale także charakterów. I mimo, że podobne typy osobowości odnaleźć można w dowolnym anime, to tutaj zebrano je wszystkie w jednym miejscu. Jest zatem arogancki i charyzmatyczny Kamina, jest szukający swego przeznaczenia, dorastający na oczach widzów, Simon, następnie typowa heroina w postaci Yoko, Nia - naiwne, ale słodkie dziewczę, Viral - szlachetny łotr, Kittan - mający się do Kaminy trochę jak Ken do Ryu (dla tych, co nie wiedzą - seria gier Street Fighter), Leeron - genialny konstruktor, a przy okazji postać będąca parodią wszelkich bishonenów, Rossiu - poważne, rozsądne dziecko, które wyrasta na postać tragiczną tego dramatu, Boota - słodkie zwierzątko itd., itp.

Mógłbym jeszcze długo pisać o tym anime, próbując doszukać się w nim głębszych treści (np. motywu surowej, ale nielogicznej religii, jako czynnika scalającego społeczność, powszechnie znanego faktu, że rewolucja zjada swoje dzieci, czy wreszcie tematu odpowiedzialności władzy), ale tak naprawdę nie o to tutaj chodzi. Tengen Toppa Gurren Lagann to posiadająca kosmiczną skalę epicka opowieść, w której roi się od walki, nie brakuje gagów (w drugiej części jakoś ich mniej), ale znajduje się też miejsce na dramatyczne zwroty akcji (i to naprawdę konkretne i odciskające swoje piętno na historii), nieco wzruszeń, prawdziwą przyjaźń i oczywiście miłość, która zwycięży nawet śmierć. To nie jest produkcja, które zmieni wasze życie, jednak zapewniam, że warto dać jej szansę, aby po kilku odcinkach wsiąknąć w nią jak w bagno. Obok takich tytułów jak Slayers i Full Metal Panic! mój absoluty faworyt w temacie animowanych seriali akcji made in Japan.